Είναι η πρώτη δυσκολία που καλείται να αντιμετωπίσει κάθε νέος κηδεμόνας και η εκμάθηση πρέπει να ξεκινήσει από την πρώτη ημέρα της υιοθεσίας του.
Για να μάθουμε το σκύλο μας να μη λερώνει μέσα στο σπίτι:
- Εκμεταλλευόμαστε τη φύση του, η οποία λέει ότι «δεν λερώνουμε εκεί όπου κοιμόμαστε και εκεί όπου ξαπλώνουμε». Τα κουτάβια, από τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους, εκπαιδεύονται από τη μαμά τους να λερώνουν λίγο πιο μακριά από τη φωλιά τους (αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τους οποίους δεν πρέπει να παίρνουμε κουτάβια που χωρίστηκαν από εκείνη πριν γίνουν 60 ημερών).
- Οι στιγμές που πρέπει να πάει τουαλέτα είναι μετά το παιχνίδι, τον ύπνο και το φαγητό. Το οδηγούμε στο χώρο που έχουμε ορίσει.
- Το κουτάβι χρειάζεται να «ξαλαφρώνει» περίπου κάθε 3 ώρες, καθώς βιολογικά δεν έχει τη δυνατότητα να κρατήσει τις ανάγκες του για πολλή ώρα.
Βήματα
- Ορίζουμε ως «τουαλέτα» του κάποια βολική περιοχή εκτός σπιτιού, π.χ. ένα γωνιακό απορροφητικό σημείο στην αυλή ή σε κοντινό παρτέρι.
- Τις ώρες που δεν μπορούμε να το επιβλέπουμε (όταν λείπουμε, όταν κοιμόμαστε κ.λπ.) το περιορίζουμε – είτε σε συρμάτινο κλουβί περιορισμού (crate box) είτε σε ειδικό πάρκο (puppy pen), είτε ακόμη σε έναν πολύ μικρό χώρο στο σπίτι μας.
- Το οδηγούμε στην «τουαλέτα» ανά τρεις ώρες και σίγουρα μετά το παιχνίδι, τον ύπνο και το φαγητό. Μόλις κάνει την ανάγκη του, το επιβραβεύουμε, είτε με ένα χάδι είτε, ακόμη καλύτερα, με μια λιχουδιά.
- Τις ώρες του ύπνου απομακρύνουμε το νερό του τουλάχιστον 1 ώρα πριν το περιορίσουμε.
- Όταν αφήνουμε το κουτάβι μας ελεύθερο στο σπίτι, θα πρέπει να το επιβλέπουμε. Έτσι, κάθε φορά που θα ετοιμάζεται να κάνει την ανάγκη του, τραβάμε την προσοχή του χτυπώντας δυνατά παλαμάκια (το «κόβουμε») και το οδηγούμε κατευθείαν στην «τουαλέτα» του.
- ‘Όταν, για οποιονδήποτε λόγο, δεν έχει τη δυνατότητα κάποιος να επιβλέπει το κουτάβι, είναι καλύτερα να το περιορίζουμε παρά να έχουμε επαναλαμβανόμενα ατυχήματα μέσα στο σπίτι.
Απόψεις που επικρατούν ότι «αν του τρίψεις τη μούρη στα κακά του, δεν θα το ξανακάνει» ή «όταν τα κάνει, χτύπα το με μια εφημερίδα» είναι πέρα για πέρα λάθος.
Το μάλωμα με οποιονδήποτε τρόπο, και μάλιστα κατόπιν εορτής. Κυρίως απαγορεύεται να ασκούμε οποιασδήποτε μορφής σωματική ή ψυχολογική βία στο κουτάβι μας. Στον κόσμο των σκύλων δεν είναι λάθος να τα κάνει επάνω σε πλακάκια ή σε χαλιά. Θα πρέπει να το εκπαιδεύσουμε και να του δείξουμε τι θέλουμε και τι όχι.
Πολλές φορές, το κουτάβι καταλήγει να κρατιέται κατά τη διάρκεια της βόλτας, καθώς έχει συνδέσει λάθος τα μηνύματά μας. Έχει μάθει, δηλαδή, ότι το μαλώνουμε επειδή τα κάνει γενικώς και όχι ότι το μαλώνουμε επειδή τα κάνει μέσα στο σπίτι. Για να μη συμβεί αυτό, απλώς μην το μαλώνετε.
Το παρελθόν του έχει σημασία. Κάθε ιδιοκτήτης θα πρέπει να γνωρίζει ότι το πόσο εύκολα ή δύσκολα ένα κουτάβι θα μάθει να λερώνει στο σωστό μέρος εξαρτάται από το πώς μεγάλωσε. Δυστυχώς, πολλά σκυλάκια περνούν τις πρώτες ημέρες της ζωής τους μέσα σε πολύ περιορισμένους χώρους, μένουν πολλές ώρες σε κουτιά ή κλουβιά μεταφοράς και αναγκάζονται να λερώνουν στο ίδιο μέρος όπου «υποχρεούνται» να κοιμηθούν. Αυτό έχει ως συνέπεια να χάνει το φυσικό του ένστικτο, και έτσι το έργο των νέων ιδιοκτητών γίνεται δυσκολότερο. Η αγορά ή η υιοθεσία από έναν σωστό εκτροφεία μεγαλώνει κατά πολύ τις πιθανότητες το μικρό μας κουτάβι να μάθει εύκολα την τουαλέτα.
Γιατί ξανάρχισαν τα ατυχήματα;Πολλοί αναρωτιούνται γιατί, ενώ το κουτάβι είχε μάθει να λερώνει έξω, ξαφνικά άρχισε να κάνει την ανάγκη του πάλι μέσα στο σπίτι. Οι πιο συνηθισμένες αιτίες είναι:
Προσπαθεί να κερδίσει την προσοχή μας και να ασχοληθούμε μαζί του.
Αλλάξαμε το πρόγραμμά του (του φαγητού, του ύπνου, της βόλτας, της άσκησης κ.λπ.).
Αλλάξαμε εμείς πρόγραμμα και του αφιερώνουμε λιγότερο ή καθόλου χρόνο.Σε κάθε περίπτωση, εάν δούμε αφύσικη συχνότητα στην ανάγκη του σκύλου μας για τουαλέτα, θα πρέπει πρώτα να συμβουλευτούμε τον κτηνίατρο μας για την καλή υγεία του καθώς και να ελέγξουμε την ποιότητα της διατροφής του.
